Samochody hybrydowe wydają się bezpieczną alternatywą dla aut z napędem w pełni elektrycznym (BEV).

Jak wynika z badania InsighOut Lab, polscy kierowcy nie bardzo wiedzą, czym różni się samochód hybrydowy od hybrydowego plug-in (PHEV – Plug-in Hybrid). Aż 40% badanych uważa, że każdy samochód hybrydowy można ładować z gniazdka, co jest nieprawdą. Blisko połowa (47%) uważa, że wszystkie hybrydy potrafią przejechać kilkadziesiąt kilometrów, co również jest fałszem. Jak jest naprawdę?

Warto zatem poznać różnice między hybrydami typu plug-in oraz tzw. miękkimi hybrydami (mild hybrid).

Hybrydy trzy.

Samochody hybrydowe to pojazdy wyposażone w dwa rodzaje silników: silnik spalinowy oraz silnik elektryczny (czasem więcej niż jeden). Silnik elektryczny czerpie energię z akumulatora, którego pojemność może się diametralnie różnić między różnymi typami aut hybrydowych. A to w prosty sposób przekłada się na zasięg.

Auta hybrydowe dzielą się na trzy rodzaje:

• Standardowe samochody hybrydowe produkowane już od wielu lat, wyposażone w silnik elektryczny o mocy przeciętnie 60 kW, ale jednocześnie także w bardzo niewielki akumulator – przeciętnie około 1,5 kWh. Standardowe hybrydy nie mają w ogóle gniazdka elektrycznego – akumulatora nie da się naładować z zewnętrznego źródła zasilania. Akumulator ładowany jest dzięki pracy silnika spalinowego, ale także podczas hamowania – w wyniku efektu tzw. rekuperacji (odzyskiwania energii). Standardowa hybryda jest w stanie przejechać około jednego kilometra.
• Samochody hybrydowe typu plug-in (PHEV) różnią się od wyżej wymienionych tym, że można je ładować z gniazdka, podobnie jak samochody w pełni elektryczne. Można je rozpoznać po tym, że mają dwie klapki w karoserii – pod jedną schowany jest wlew paliwa, pod drugą gniazdo elektryczne. Hybrydy plug-in (PHEV) mają już całkiem spore akumulatory, których pojemność przeciętnie wynosi od kilkunastu do nawet 30 kWh – czyli jest porównywalna z małymi samochodami elektrycznymi. Hybrydy PHEV potrafią przejechać w trybie elektrycznym nawet do 50 km, co pozwala podczas jazdy po mieście użytkować te auta jak samochód elektryczny. A po wyjechaniu za miasto można korzystać z silnika spalinowego i zasięgu przekraczającego często 600 km. Producenci różnie podchodzą do trybu jazdy w 100% bezemisyjnej (gdy silnik spalinowy nie działa w ogóle) w autach typu PHEV. W niektórych modelach możliwe jest „wymuszenie” trybu w 100% elektrycznego, w innych nie ma takiej możliwości. Wtedy podczas spokojnej jazdy pojazd korzysta tylko z silnika elektrycznego, a po mocnym wciśnięciu pedału gazu (na przykład podczas wyprzedzania) uruchamia się silnik spalinowy.
• Samochody typu miękka hybryda (mild hybrid)  Miękkie hybrydy, zwane również 48-woltowymi systemami mild-hybrid (MHEV), są najmniej zelektryfikowaną wersją hybrydowych układów napędowych choć w pewnym stopniu przyczyniają sią do redukcji emisji CO2. MHEV’y mają bardzo mały silnik elektryczny zintegrowany w obudowie silnika spalinowego. W jego wypadku niemożliwa jest jazda wyłącznie w trybie elektrycznym. Silnik elektryczny służy tu jedynie do niewielkiego podniesienia mocy silnika spalinowego (średnio o kilkanaście KM).

Wynika z tego, że najlepszym rozwiązaniem z wymienionych jest hybryda typu plug-in, czyli wyposażona w gniazdko ładowania. W tym wypadku akumulator może być też ładowany podczas jazdy wykorzystując do tego celu silnik spalinowy, a także efekt rekuperacji, podobnie jak w przypadku standardowej hybrydy. Jednak kupując auto typu PHEV, aby wykorzystać w pełni jego potencjał, powinniśmy regularnie ładować akumulator z gniazdka, najlepiej w domowym garażu. Zapewnia to najniższy koszt zakupu energii elektrycznej, a w efekcie może się przełożyć na koszt przejechania 100 km na poziomie zaledwie kilku złotych – to poziom absolutnie nieosiągalny dla aut konwencjonalnych (z silnikiem spalinowym). To pozwoli także na poruszanie się po mieście w trybie w pełni elektrycznym.